Bridgewater raz jeszcze, czyli rajskie rozstrzygnięcie konkursu

Witajcie! Jesteście ciekawe, do kogo trafia luksusowa świeca zapachowa Bridgewater Sweet Grace? Zapraszam na rozstrzygnięcie konkursu!

Prosiłam, żebyście w odpowiedzi na pytanie konkursowe napisały, jak pachniałaby Wasza wymarzona świeca zapachowa. Zaproponowałyście tyle oryginalnych kompozycji, że wybór miałam naprawdę trudny. Gdybym mogła, nagrodziłabym Was wszystkie! Ale nagroda jest tylko jedna i mimo że wiele zapachów, o których pisałyście, działało na moją wyobraźnię, to ostatecznie zawładnęła nią wymarzona świeca Magdaleny Świtały. I to ona właśnie otrzymuje nagrodę.

Magda, serdecznie gratuluję! Jesteś mistrzynią, naprawdę udało ci się zakląć zapach w słowa. Twój przepiękny, grający na emocjach opis przeniósł mnie na chwilę w inny świat. Brawo! Mam nadzieję, że nie będziesz miała mi za złe, że go tutaj przytoczę, dlaczego tylko ja mam się zachwycać? :)))

Moja wymarzona świeca zapachowa pachniałaby rajem. A kiedy zamykam oczy i próbuję sobie wyobrazić raj wraz ze wszystkimi jego zapachami, mam pewność, że musi on pachnieć identycznie jak moje dzieciństwo. Najpierw czuję roznoszący się w powietrzu zapach świeżo upieczonego chleba w piekarni, takiego z rumianą chrupiącą skórką. Zawsze rano, gdy mama odprowadzała mnie do przedszkola, towarzyszył mi on niemal przez całą drogę. Podobnie jak aromat ciasteczek anyżowych, które z kolei kusiły słodyczą w drodze powrotnej. A przed podwieczorkiem w całej kuchni roznosił się czekoladowy aromat słodkiego kakao, wiejskiego twarożku i rzeżuchy. Pamiętam niesamowitą woń książek, zwłaszcza tych starych o pożółkłych kartkach, których było mnóstwo w pokoju taty. Papier pachniał słodko, jakby wanilią, kurzem, historią i orientalnymi baśniami. Niezwykły zapach roznosił się w pokoju mojej babci, gdy otwierała ona przedwojenną dębową szafę, skrzypiącą zagadkowo. Pachniało w niej eleganckimi perfumami, suszoną lawendą, różanym pudrem i wełnianymi płaszczami. Dom to zapach lodów waniliowych, kogla-mogla z kakao, pączków smażonych na smalcu, drewnianej podłogi wyszorowanej pastą, świeżość prania unoszącego się na wietrze, krochmalonej pościeli, zakurzonego strychu, na który przez szczeliny w dachu wpadały ciepłe promienie słońca, tulipanów w kryształowym wazonie, chińskiej papeterii w różowe kwiaty, waty cukrowej kupowanej na odpuście. To aromat tytoniu wydobywający się z dziadkowej fajki i owocowa słodycz gumy Donald. Pamiętam, jak wiosną przez okno wdzierał się zapach kwiatów kasztana, rosnącego na podwórku. Rajski zapach miały spracowane dłonie ukochanej osoby – mojej babci – pachniały matczyną miłością, mlekiem i bezpieczeństwem. Myślę sobie też, że w raju musi pachnieć kurzem i piaskiem unoszącym się latem nad bezkresnymi wiejskimi drogami, rozgrzanym asfaltem, wiatr przywiewa znad łąk oszałamiający zapach kwiatów i suszącego się na słońcu siana, a znad lasu tajemniczą woń żywicy, zielonego mchu i wilgotnej ziemi. W raju z pewnością pachnie owocami: słodkimi malinami z leśmianowskiego malinowego chruśniaka, kwaskowatymi jabłkami, które skusiły Adama i Ewę, soczystymi śliwami, czereśniami wygrzanymi na słońcu i zielonym agrestem. I kwiatami z maminego ogrodu: dumnymi różami, pysznymi różowymi piwoniami, oszałamiającymi liliami i wstydliwymi konwaliami. Dziś, gdy tylko poczuję choćby jeden z tych zapachów, po prostu czuję się jak w raju ;)

Chyba zgodzicie się ze mną, że ta odpowiedź coś w sobie ma. Mogłabym mieć tak pachnącą świecę, przywołującą moje osobiste rajskie wspomnienia i skojarzenia, a Wy?

Dziękuję wszystkim za udział w konkursie i już teraz zapowiadam kolejny! Bądźcie czujne, tym razem szykuje się gratka dla moli książkowych. 

Tymczasem całuję,

Cammie.